Noiser bracht vandaagveen bezoekje aan de dierenarts voor castratie.

Mooie vertegenwoordiger van dit ras : brede kop, gedrongen gestalte en heel gespierd. Noiser mag gerust wat bijkomen maar ziet er eigenlijk al prachtig uit. Je krijgt hem heel makkelijk mee om te gaan wandelen, enkel zijn enthousiasme vraagt wat tijd.
Eens buiten merkt hij direct dat de flexie eindig is, maar het is ook niet echt een trekker. Je ziet dat hij, naar mensen toe, eerder onderdanig is en redelijk gehoorzaam. Zit lukt bvb. heel goed.
In de weide was het een plezier Noiser even een spurtje te zien inzetten en dan lekker in het gras rollen. Lijkt me echt een fijne hond.