Vanmorgen werd Max gecastreerd, zaterdag komen ernstige kandidaten zien.

Een gentle leader kan een oplossing zijn voor het trekken...maar Max loopt natuurlijk veel liever aan de flexie!
Nu weet ik goed waar de konijntjes zitten, waar een kat kan opduiken en dus ook waar ik me schrap moet zetten. Hij heeft een duidelijk jachtinstinct, snuffelt neus op de grond en kan dan plots de kop hoog opgeheven, een voorpoot omhoog, geuren opvangen. En dan duikt hij de struiken in, geen bramen, distels of netels deren hem!
"Zit" wil al eens lukken, als het past...
Toevallig zag ik even de mensen bij wie Max geboren is. Een nest van 11 puppies. De moeder een beige labrador en de papa een zwarte met een brede kop net als Max. daar zou een scheut(je) Cane Corso in zitten! Die werd "geholpen" zodat er geen ongewilde nestjes meer komen. Ik vernam dat ook deze Max binnenkort even onder het mes gaat.
Blijft een heel lieve kerel, ik mag hem bosrtelen van kop tot staart. Heeft zeker een ruime tuin nodig en ik zou hem niet plaatsen bij katten of pluimvee.

Labrador..-achtig zou ik zeggen : hoog op de poten met wat van een dog, zie je aan zijn kop(je).
Deze Max is dolenthousiast om mee te gaan en springt je bijna omver want het is een stevige jongen. Eens aangelijnd gaat het snel snel naar buiten. Het is een hond die makkelijker aan een flexie meeloopt dan aan een kortere leiband. Als hij wat kan rondsnuffelen is er niet zoveel "getrek". Maar wanneer hij een konijntje of zo ruikt dan duikt hij zonder omzien de struiken in en dan moet je als begeleider wel stevig in je schoenen staan. Ik heb de indruk dat hij weinig echte opvoeding kreeg maar er eigenlijk wel wat valt mee aan te vangen.
Opgelet : Max vindt het heel plezant om zich in het stof, de bladeren en minder welriekende dingen te rollen!